Hoe ziet jouw kicker training schema eruit?

Iedereen die in België deelneemt aan een tafelvoetbal competitie of kicker tornooi merkt eigenlijk hetzelfde. Je bent aangesloten bij een club en met wat geluk komen jullie één keer per week samen om te “trainen”. Het woord “trainen” staat tussen aanhalingstekens, want als ik rond mij kijk en luister zie ik eigenlijk weinig echte training sessies.

Het klassieke scenario is zo dat je die avond een aantal matchen tegen elkaar speelt. In die matchen krijg je misschien 30 balletjes en daar probeer je dan mee te doen wat je het liefste doet, namelijk die bal scoren. Je gaat dus op dat moment niet trainen om een bepaalde techniek onder de knie te krijgen. Nee, je zal op dat moment je best gekende techniek uitproberen. Je traint dus hetgeen je al het beste kan. En wedstrijdritme, dat train je ook.

 

Trainen, of een wedstrijd spelen?

Op een competitie avond mag je als bezoekende ploeg een half uur opwarmen om de speeltafel te leren kennen. Ook daar telkens hetzelfde scenario, je speelt met je ploeggenoten een paar wedstrijdjes. Als je op dat moment toch het verstand hebt om een bepaalde techniek te verbeteren of uit te testen op die vreemde speeltafel, dan mag je van geluk spreken als je twintig balletjes kunnen oefenen hebt. Laat het duidelijk zijn dat er zich op die manier geen grote en positieve leercurve zal aftekenen. Dat is net hetzelfde als een voetbal ploeg die tijdens de wekelijkse training gewoon een matchke speelt. De realiteit is daar zo dat er tijdens een training doelgericht geoefend wordt op die perfecte vrije schop techniek, of de perfecte corner, of een specifieke spelstrategie om de tegenstander te kunnen overklassen. Op zo een training 100 vrije schoppen nemen zal een betere leercurve geven dan de mogelijke drie vrije trappen die je zal kunnen nemen tijdens een oefenwedstrijd.
Ik kan gerust ook een andere sport zoals tennis als voorbeeld nemen. Oefen die opslag maar eens 100 keer na elkaar in plaats van enkel “een wedstrijdje” te spelen als training…

 

90% efficiëntie in training is nog 30% tijdens een wedstrijd.

Allemaal goed en wel, maar hoe train je dan eigenlijk het beste? Wel, zoals in elke sport kan je je techniek enkel verbeteren door herhaling. Voor de spelers die thuis een speeltafel hebben, zal dit herkenbaar in de oren klinken. Honderd balletjes op het middenveld doorsteken naar de voorlijn. Steeds op dezelfde manier. Honderd balletjes ‘verre steek’, honderd balletjes ‘korte steek’, honderd balletjes ‘schuine trek’, en ga zo maar door… Probeer maar eens een succes score van 90% te halen! Honderd balletjes schieten duurt ongeveer 10 minuten. Als je een paar uur per week deze training doet zal je alvast een betere leercurve opmerken dan die paar uur “kickertraining” die nu in zo veel ploegen gedaan wordt. Een heel handig hulpstuk bij een thuistraining is de Rod-Lock. Een uit kunststof gemaakte vorm die je over de speelbaren kan klemmen. Op die manier kan je de keeper en verdediging in een bepaalde positie klemmen om zo je eigen shot perfect te leren plaatsen. Het grote voordeel is ook dat je met die Rod-Lock’s de voetjes van de spelertjes schuin kan positioneren. Dit is ook handig op het middenveld. Daar hang je de Rod-Lock aan de middenbaar als ‘dood gewicht’. Zo staan de spelertjes in een iets schuinere opstelling en geven ze weerstand. Deze Rod-lock’s zijn nog niet gemaakt om de achterspeler te verhelpen. Daarvoor heb je een Rod-Lock nodig die over een tussenliggende baar heen kan. Zo kan je dan bvb de voorlijn en middenlijn van de tegenstander in een bepaalde positie klemmen. Alsook de eigen voor- en middenbaar omhoog klemmen. Misschien een tip voor een pro-actieve fabrikant.

 

Je team naar de top brengen doe je door elkaar steeds verder uit te dagen.

Niet iedereen heeft zelf een speeltafel thuis staan, dus zijn die trainingsavonden wel de enige momenten om je techniek aan te scherpen. En toch is het niet per se nodig om enkel de klassieke wedstrijdjes te spelen op zo een avond. Een paar mogelijkheden op een rijtje:

  • Goalie war: Als je met twee bent, kan je bvb een “goalie war” wedstrijd spelen. Zo speel je toch een vorm van wedstrijd, maar je traint er bij elke bal een paar specifieke technieken mee. Als je de bal hebt leer je shot als achterman te perfectioneren. In de verdedigende rol leer je anticiperen op het shot én je verscherpt er je reflex mee om de bal te bemachtigen (de plank nemen)
  •  Midfield stand-of: Deze training zorgt ervoor dat de middenveld capaciteiten worden verbeterd, zowel verdedigend als aanvallend. Je speelt met twee enkel op het middenveld. Als je de bal kan doorsteken en oprapen met je voorlijn scoor je een punt en mag de tegenstander zijn kans wagen. Zo ga het spel door tot er 11 punten aangetekend zijn.
  • Penalty shoot-out: Deze training kan je ook met vier man spelen. Vooreerst worden de scorebordjes op 5 gezet. De beide voormannen krijgen de bal vooraan en krijgen 15 seconden om te scoren. Verliezen ze de bal dan mag de keeper een extra punt aantekenen. Wordt er toch gescoord, dan mag de aanvaller een punt van de keeper terug aftrekken.

 

We hebben nood aan nieuwe internationale toppers!

Ondanks het feit dat er in onze competities niet echt “getraind” wordt, mogen we toch niet klagen over het niveau in onze competities. Wat zou dat geven mochten meerdere spelers zich een paar uur per week toeleggen op een actieve training? Dan worden de klassieke wedstrijdjes vooral een training in tactisch inzicht en mentale sterkte in plaats van het nog aanleren en perfectioneren van de techniek. Kijk maar naar onze spelers die ook meespelen op internationale tornooien. Je mag er zeker van zijn dat zij wel actief en doelbewust trainen. En laat het duidelijk zijn dat het verschil in niveau daar toch wel opvallend is.