Raffaele Tatti

Hallo Raf, kun je jezelf voorstellen?

Hallo Pieter, mijn naam is Raffaele Tatti, ik ben 32 jaar oud. Ik speel bij Principado in 1e Oost-Vlaanderen (BTLB).

Van jongs af aan ging ik mee met mijn vader (Mario Tatti) tijdens competitieavonden. Hij speelde bij Ajax Anderlecht. De speler die toen de meeste indruk op me maakte was Serge Huyens (Sergio).

Waar heb je zoal gespeeld?

Ik had een wat bijzondere carrière...

Mijn eerste club als speler was in 2003-2004, KC Anderlecht (kampioen in 3e FBFTA) met Niko Segers, Jean-Pierre Mergan (1e achterman), David Laurent, Ben Ottevaere, ...

Na een ruzie is de club ontbonden en stopte ik tot 2007-2008 waar ik me bij Charlies bij Kasteeltje (Dilbeek) aansloot met Charly Vereycken, Dominique, Jaco, Jean-Pierre Schmit, ... in 2e divisie OVL.

Na het seizoen 2009-2010 zijn we gefuseerd met Stoikers. Het team heette Kennedy en we werden 3e in 2e, waardoor we moesten stijgen naar 1e.

In 2011-2012 werden we opnieuw de Charlies genoemd toen Steff Heylen en Glenn erbij kwamen. We speelden een degelijk seizoen.

In 2013-2014 kwamen Robby De Brandt, Henk D'Haen en Raphael Sabater bij ons om met ‘new Charlies’ een mooie 5e plaats te behalen in de 1e divisie.

In 2015-2016 ging ik met Yves Henderyckx naar de 2e klasse bij No Stress om te proberen de titel te spelen. Maar een geweldig Stadion was kampioen. Met gemiddeld 5/6 in competitie wilde ik terugkeren naar 1e. Sinds 2016-2017 speel ik voor de Principado. Daarnaast speelde ik bij Zwaffelaers en KC Brussel (Pajottenland) en Kc Mallywood bij VKV (Vilvoorde kikkerverbond).

Wat was de doelstelling afgelopen seizoen?

Met Principado is onze doelstelling elk jaar om kampioen te proberen spelen in 1e OVL.

Wie was de verrassing van het seizoen?

De verrassing als team dit seizoen is jouw team: Kluizenaars. Jullie hebben een heel jong team en met enorm talent!!!

Wat is de mooiste herinnering voor jou persoonlijk?

Ik heb er verschillende. Mijn titel in OVL kampioenschappen 2de met mijn achterman Charly, mijn titel in OVL kampioenschappen Open met Momo (Maurice Cartarosa) in de finale tegen Diaz-Coesens en mijn titel in Open enkel VKV voor onder andere Johan Struyf, Tom Putman en Philippe Vandamme.

Mijn mooiste herinnering is iets van voor COVID en de geboorte van mijn zoon.

Mijn vriend Pino Latona (die 2 jaar niet speelde aangezien hij erg ziek was) en ik stonden in de finale (delen in de finale) van het josan-toernooi. Normaal zouden we niet spelen omdat het de dag was van de geboorte van mijn zoon en Pino ziek was. We zeiden dat we 2-3 wedstrijden gingen spelen en zonder te geloven wonnen we tegen sterke koppels en kwamen we in de finale. 

Wat wil je nog bereiken in de toekomst?

Als speler wil ik toch graag teamtitels winnen en indien mogelijk persoonlijk ook.

Bedankt voor het interview Raffaele Tatti!